In 1961 kwam de opvolger van de eerste NSU Prinz op de markt: de NSU Prinz 4.
Daar waar de motor hetzelfde bleef werd de karosserie opnieuw ontworpen met als hoofddoel: meer binnenruimte. En uiteindelijk had de Prinz 4 dan ook zoveel ruimte als je eigenlijk alleen in middenklassers zag.
De nieuwe Prinz had een prima weglegging, korte draaicirkels en de grote ramen en dunne raamspijlen gaven een prima uitzicht rondom. De ophanging met veren rondom leverde ook het (toen) imposante laadgewicht van maar liefst 435kg op.
Standaard met luchtkleppen, klapraampjes, signaallicht en stuurslot was de Prinz 4 prima uitgerust. En de keuze om toch nog een kleine auto te bouwen leverde NSU het nodige bedrijfsresultaat. De NSU Prinz werd naar de hele wereld geƫxporteerd en delen werden zelfs naar Egypte verzonden voor de bouw van de NSU-Ramses.
In 1963 werd een nieuwe grote broer voorgesteld, de NSU Prinz 1000, maar de Prinz 4 bleef nog tot 1973 in productie.
Terug naar auto’s